Tradycyjna stojąca kuchenka z kwadratową płytą i czterema palnikami ustawionymi w dwóch rzędach przestała być nieodłącznym elementem wyposażenia kuchni. Coraz częściej zastępuje ją płyta kuchenna montowana w blacie. Obecnie kuchenka może być dwu, cztero lub pięcio palnikowa, w kształcie ułatwiającym dostęp do palników, o wymiarach szerszych niż standardowa 60 x 60 cm Wygodne płyty czteropalnikowe są teraz szersze, aby odstęp między garnkami był większy.
W domach, gdzie rodzina jest duża i gotuje się dla wielu osób, przyda się zapewne jeszcze większa płyta – z pięcioma palnikami. Są też i mniejsze – prostokątne płyty dwupalnikowe do małych kuchni i aneksów kuchennych. Można również wybrać płytę, na której palniki są rozstawione inaczej – nie jeden za drugim, ale wachlarzowato, tak aby dostęp do wszystkich garnków był jednakowo wygodny. Służą temu również nowe bardziej ergonomiczne kształty płyt – na przykład w kształcie nerki.
Biorąc pod uwagę rodzaj zasilania, urządzenia te można podzielić na dwie zasadnicze grupy:
Płyty gazowe
Są ze stali emaliowanej, bywają też szklane i ceramiczne. Ich palniki mają zróżnicowaną wielkość oraz moc od 1 do 3 kW, zawsze jest też palnik (lub dwa) do szybkiego gotowania oraz z podwójną lub potrójną koroną. Niektóre modele mają palnik owalny (pośrodku), na którym można stawiać podłużne brytfanny. Do sterowania najczęściej służą pokrętła. Płyty te wyposażone są w:
- zapalarkę (w pokrętle)
- systemy przeciw wypływowe (dotyczą gazu)
- zabezpieczenia uniemożliwiające włączenie przez dzieci
- stabilizację płomienia (nawet maksymalnie przykręcany sam nie zgaśnie)
- ekologiczny system spalania (minimalna ilość gazu trafia do atmosfery).
Płyty elektryczne
Większość to płyty ceramiczne, witro ceramiczne lub szklane, chociaż bywają również stalowe. Modele ceramiczne mają pola grzewcze (stalowe – palniki) o różnej mocy od 1,2 do 2,4 kW, najczęściej tzw. szybko grzejne (Hi-Lighte). Może być też pole owalne czy podłużne (na brytfannę) i jedno z rozszerzeniem, o zmiennym zasięgu (podwójne lub potrójne, zwiększające moc). Steruje się pokrętłami lub sensorami (przez dotyk). Płyty elektryczne mogę mieć:
- timer (dźwiękowy sygnał oznajmujący wyłączenie się pola)
- zabezpieczenie przed niepożądanym włączeniem
- strefy szybkiego gotowania (dodatkowa dawka energii sprawia, że pole szybciej się nagrzewa)
- automatyczne zagotowanie (po zagotowaniu potrawy moc pola spada)
- wskaźnik zalegania ciepła (pokazuje, czy pole jest jeszcze ciepłe)
- możliwość programowania pracy poszczególnych pól (same się włączą lub wyłączą o określonym czasie)
- czujnik gotowania zapobiegający wykipieniu (działa na podczerwień i utrzymuje temperaturę wewnątrz naczynia na stałym poziomie).
